Ali’ye

kalbim acıdı
göğsüm daraldı
nefes alamadım
küçücük bir kafeste
oradan oraya kanat çırpan bir kuş misali
sığamadım dünyaya

balkona çıktım
dayandım balkon demirlerine
derin bir nefes aldım
‘yok mu ulan bir sigara’
‘efkar bastı’
yoktu sigara
içmiyordum
içseydim ne derdi anam
alırdı hemen kokusunu
aman ana korkma
zaten içmem ben bilmez misin
hem bir yiğit daha düşmüş toprağa
boşver beni o da oğlun
onu düşün ana

eylül rüzgarının sinsi yaprak hışırtıları arasında
bir sağa baktım
bir sola
sokak lambası kamaştırdı gözümü
karardı gözüm
bakamadım
açamadım gözlerimi
ali’nin yüzü geldi gözümün önüne
açamadım
sonsuzluğa açmışken gözünü bir yiğit
ben
gözümü
açamadım
bakamadım ali’ye

Mehmet AMAN
-5 eylülü 6 eylüle bağlayan gece-