BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HARLANDIĞI GÜN…

1922…

26 Ağustos sabahı başlayan Büyük Taarruz…

30 Ağustos, “Kurt Kapanı” planının hedefe ulaşması…

1 Eylül… “Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!”

Ve 9 Eylül…

15 günde 200 bin kişilik bir orduyu yenmek, 100 binden fazlasını yok etmek ve 10 günde yaklaşık 500 km yol yürümek, düşmanı önüne katarak, kovalayarak…

Futbolla ilgilenenler bilir, sakat oyuncu iyileşir ama takımla birlikte idmanlara çıkacak kondisyonu yoktur, o yüzden bir süre “fizyoterapist eşliğinde” çalışır, koşar.

30 Ağustos’tan 9 Eylül’e kadar olan süreç, Anadolu’yu işgale gelen, yakıp yıkan Yunan askerinin Türk askeri eşliğinde ve kontrolünde geldikleri yere doğru gönderilmesi, denize dökülmesidir. Yunan askerine kondisyon kazandırması açısından Türk askeri adeta bir fizyoterapist işlevindedir, bunu yaparken yüzme öğretmesi de cabası…

Velhasıl Yunan askeri; 9 Eylül itibariyle Türk askerinin kontrolünde ve “Anadolu”dan (g)ayrı” çalışmalarına, yaşamaya devam edecektir…

Bir gerçeğin altını çizerken yorulma lüksümüz yok, tüm yurttaşlarımız zihinlerine ulaşmadıkça:

Kurtuluş’u değerli yapan, kuruluş zaferleridir.

Yani Cumhuriyet kazanımlarıdır, Atatürk İlke ve Devrimleridir. Bu atılımlar bir kişinin şahsi tercihleri ve fantezisi değildir. Bu kazanımlar, vatansızlıkla sınanan Türklerin, bir daha vatansızlıkla sınanmamak, cephede kazanıp da masada kaybetmemek için aldığı hayati önlemler ve uygulamalar bütünüdür.

Bugün Cumhuriyet kazanımlarından uzaklaşmamızla, toplumsal ve ulusal anlamda daha kötü günler geçirmemizin arasında doğrudan ilişki vardır.

Tahterevallinin bir tarafında Cumhuriyet kazanımları, diğer tarafında ise Türk ulusu, Türk devleti vardır. Cumhuriyet kazanımları aşındıkça, ağırlığı, yani ülke yönetimindeki etkisi azaldıkça toplumun da ülkemizin de seviyesi alçalacak, Cumhuriyet kazanımları ağır bastığında ise tahterevallinin toplum ve devlet tarafı daha yükseğe çıkacaktır.

Bu dengeyi ve denklemi yok sayan hiçbir çözüm anlayışının başarılı olma şansı yoktur.

9 Eylül, tarihten silinmek istenen Türk halkının emperyalizme meydan okumasıdır ve mutlak zaferini müjdeler.

9 Eylül’den “sonrası” ise, en az Milli Mücadele kadar kutsal olan, bir daha böyle bir mücadeleye girişmek zorunda kalınmasın diye “kul”dan yurttaş, “ahali”den ulus/millet yaratma savaşı, mücadelesidir. Cephede verilen Milli Mücadele’nin yine halk desteği ile Meclis’te taçlandırılması, kazanımlarını kalıcılaştırması sürecidir.

Kuruluş savaşı, kurtuluşu tamamlamak, kurtuluşu daim kılmak içindir.

26 Ağustos’la “Bir uzun yürüyüş”e çıkmıştır Türk ulusu. 9 Eylül, bu yürüyüşün nihai sonucunun tüm dünyaya ilanıdır. Geride kalan 96 yılda yalpaladığı, yer yer gerilediği dönemler olmuştur, özellikle de onu yöneten kişilerin şahsi ikbal ve çıkar kaygısıyla…

Ama er ya da geç, bir şeyleri anlayarak ya da anlamak zorunda kalarak, bu kutlu yürüyüşe aynı kararlılıkla devam edecektir…

Tabii Atatürk devrimlerinin ve ilkelerinin ışığında.

Zaferlerimizin yıl dönümleri; geçmişten bizlere gelen hatırlatmalardır, hangi şartlarda neler yaptığımızı ve hangi şartlarda neler başarabileceğimizi anımsamamız için.

Silkinmemiz ve kendimize gelmemiz için.

Yeter ki özümüze, kurucu ayarlarımıza dönelim…

Sonrası yine tarihin tekrarı,”Geldikleri gibi giderler” aşaması…

Tekrardan zaferimiz kutlu olsun!

Şehit ve gazilerimize sonsuz saygı ve minnetle…

ÇAĞDAŞ BAYRAKTAR 
9 EYLÜL 2018